Hoe de Schepper zijn opzet aanpaste aan onvoorziene ontwikkelingen in het paradijs
Verderop volgt een kort verslag van een vraaggesprek bij de Hemelpoort met ZKH Bernhard (nu weer ‘zur’, niet langer ‘van’ Lippe). Om zijn betoog goed te kunnen snappen, leest u eerst kort een bijbelse beschouwing. U wordt wel verondersteld enigszins vertrouwd te zijn met het aardse paradijs en de gruwelijke zondeval die daar plaatsvond. Eerst nog had de God van Abraham en diens zoon Ishmaël alleen Adam geschapen. Die beklaagde vervolgens zijn eenzame lot waarop God zich liet overhalen en ook Eva schiep. In de kinderversie van dit verhaal gebruikte God daarvoor ‘een ribbe’ van Adam, in de volwassenenversie diens penisbot (!). Je kunt je afvragen of dat een goede ruil was, want sindsdien is er heel wat afgetobd en afgeklooid op aarde vanwege dat ontbrekende bot.
De zondeval echter moest toen nog volgen. Daarover zijn diverse bijvelversies in omloop. Eva zou gesnoept hebben van de boom der kennis dan wel van een appelboom, mogelijk ook wist zij Adam te verleiden tot iets anders wat al net zo verboden was. Hoe dan ook, en wat haar motieven ook waren, in ieder geval is haar gedrag voor God, die het kennelijk monitorde, aanleiding geweest tot een ingrijpende bestraffing: voortaan was de mens sterfelijk en behept met de erfzonde die alleen door een katholieke doop en herhaaldelijke biecht kon worden afgewend. Zo niet, dan volgde onherroepelijk het hellevuur. En indien wel (let nu op), dan volgde na het aardse leven de hemel als beloning, waarin volgens de Paus allen in eeuwigheid zouden leven met een volmaakt lichaam. Meer daarover te zeggen wist ook de Paus toen niet en dat wreekt zich nu.
‘Gaat heen en vermenigvuldigt u’
Waar Bernard tijdens het vraaggesprek op wijst, is dat dit verhaal duidelijk maakt dat God kennelijk bereid bleek om, als er klachten binnenkomen, Zijn beleid bij te stellen en dat biedt hoop. Van een enkelvoudig geschapen man (Adam) met een kennelijk toen nog eeuwig leven stapte Hij na Eva’s misdragingen over op dreigementen en gaf als opdracht ‘gaat heen en vermenigvuldigt u’. Dat laatste is inmiddels op grote schaal gelukt en het inzicht groeit dat we onderhand toe zijn aan een tweede planeet. Hou dat vast voor een volgende keer.
Maar waar Bernhard dus wel mee omhoog zit, dat zijn vooral de beloften die zijn gedaan voor de hemelse beloning (Post Mortum dus) die volgt op doop en op goedgekeurd gedrag. Naar zijn idee zijn die beloften destijds al uitonderhandeld op de berg waar Mozes zijn tafelen met tien gedragsregels bijtelde. Voor de nakomelingen van Ishmaël echter zijn blijkbaar andere parallelle onderhandelingen door de Profeet gevoerd en die pakten aanzienlijk succesvoller uit. Bernhard redeneert nu dat Mozes die onderhandelingen dan maar opnieuw moet openen, gegeven wat de Profeet aan aantrekkelijkere concessies binnensleepte. ZKH heeft daartoe documenten verzameld, waarin hij belangrijke passages geel heeft gemarkeerd. Sommige van die passages zult u later nog terugvinden in de aangekondigde bijscholing over de rol van hormonen in de maatschappelijke ongelijkheid, maar dat terzijde. Het gaat Bernhard nu onder meer om de aan moslim-jihadisten toegezegde hemelse belofte van de eeuwigdurende ejaculatieloze erectie. Abu Hurairah spreekt in een Hadith (een nagekomen openbaring zoals we die ook kennen van kerkvader Augustinus) van ‘een mannelijk geslachtsorgaan die niet uitput; een vrouwelijk geslachtsorgaan die geen last zal hebben, en een lust waarvan de vlam nooit uitdooft”. Zulke specificaties vind je bij de versie van de Paus over het volmaakte lichaam dus niet terug. En er is meer, dus gaan we nu over naar het interviewverslag met Bernhard zelf.
Bezorgde engelen uit het Hemelse middenmanagement
Met twee categorieën engelen had uw auteur eerder al ervaring: die met een wat zwaarder stemgeluid, die zich vooral zorgen maken over het hogere hemelse bedrijfsmanagement en die, die wat zachter en hoger praten en wier zorgen eerder uitgaan naar het emotioneel-hemelse klimaat en kleinere subtiele gevoeligheden. Het was dit keer echter juist een tussencategorie die middernachtelijk bezoek bracht aan uw auteur, zeg maar het type dat zich best wel gauw kwaad kan maken in het vrouwelijk middenmanagement en dat qua stem en dictie een wat zwaardere lichaamsbouw doet vermoeden. Dat drong de volgende ochtend heel geleidelijk tot uw auteur door, die zich een en ander steeds scherper meende te kunnen herinneren.
Hun bezorgdheid betrof de recente aanscherping van misschien wel verwaarloosde genderverhoudingen binnen de hemelse engelenscharen, een in hun beleving onplezierige en niet lekker zittende ontwikkeling, die nu maar eens naar buiten moest worden gebracht. Na nog een paar nachten over deze vagelijke klachten te hebben geslapen en intussen ook enkele al even mistige engelenbezoeken later, stond voor uw auteur vast dat een volgend kort hemelbezoek wel zo gewenst was.
De lange tocht door de betegelde gang
Na een tikkeltje overdreven dosis geconcentreerde insuline, gewapend met een fles suiker- en alcoholvrij pils en dit keer, voor het geval de hypo al te dreigend zou worden een half Belgisch rijstevlaaitje dook uw auteur als vanzelf de bekende betegelde gang in. Ervaren lezers weten dat halverwege die gang aan de zichtbare kant het bekende vagevuur ligt met aan de achter rookbommen schuilgaande overkant, het geheime refugium. Daar verblijven zeer kapitaalkrachtige lieden die geen uitzicht meer hebben op een hemelse verblijfsvergunning, maar in overleg met hun adviseur Satan hun gedwongen uitzetting naar de hel, zo lang hun aardse budget dat nog toelaat, weten op te schuiven en te traineren bij de Romeinse curie.
Op het einde van de gang ligt dan de inmiddels bekende roundabout met de vaste verblijven. Enerzijds de naar gebraden vlees en wiet geurende, rokerige en op rockmuziek deinende ingang tot de hel. Een mengeling van pijnlijke dan wel verrukte kreten en kreetjes dringt hier door vanachter de brandwerende hellepoort. Recht daartegenover is er het stille, zachtgevooisde gregoriaans met flarden van wierook en flikkerend kaarslicht die vanachter de half openstaande vergulde hemelse poort doordringen. Dat er druk engelenverkeer is tussen beide poorten was uw auteur al bij een eerder bezoek opgevallen en heeft ermee te maken – zo is u toen ook al uitgelegd – dat de scheidslijnen tussen gevallen en niet-gevallen engelen veel minder scherp liggen dan door veel godsdienstleraren gedacht. Sommigen bieden hier allerlei diensten aan, anderen zijn daar juist naar op zoek.
Uw auteur had dit keer even de tijd om de complete round-about verder te verkennen – de beoogde koninklijke gespreksgenoot had intussen laten weten ‘das mit dem Fertigwerden der Engeln ist eben noch so’ne Sache’. Wachten dus en maar wat rondslenteren.
De lichtreclame met het cijfer 7
Niet ver voorbij de hemelpoort ontwaart uw auteur nog weer een andere, niet eerder herkende ingang waarboven een grote, fel opflikkerende lichtreclame met het cijfer 7 prijkt. Vlak daarvoor een uitsluitend omlaag draaiende roltrap met een pijl 1-6. Dit blijkt zowaar de, uw auteur niet eerder opgevallen Zevende Hemel, niet toegankelijk voor wie een joods-christelijke achtergrond heeft, daarentegen een enorm lustoord (zo blijkt later uit de documenten die Zijne Koninklijke Hoogheid heeft meegebracht) voor zelfopofferende martelaren die weliswaar dezelfde hemelse God aanbidden, maar dan wel indirect via hun eigen Profeet.
Die martelaren vermaken zich hier dus met wat zij noemen huri’s (eigenlijk Hur Al-‘Ayin), eeuwigdurend 18jarig vrouwachtig volk in grote aantallen, die tot ieders genoegen kennelijk altijd weer opnieuw maagd blijken, anders dan wij dat op aarde gewoon zijn en die er ook nooit op uitgekeken raken. Ze zijn er (aldus vermeldt de Hadis, niet de Kuran zelf) in groepen van 72 per toegelatene 7eHemelbewoner, dus niet alleen per martelaar en mogelijk nog exclusief de eventueel toegelaten, voorheen nog aardse vrouwen. “All of them will have desirable front passages and he will have a male member that will never become flacid” aldus een Hadith (nog zo’n nagekomen overlevering) van Abu Umamah. Abu Huraira herinnert zich wat de Profeet dienaangaande ooit antwoordde “Het zal plaats vinden met stevige stoten en als de persoon klaar is met vrijen dan zal zijn vrouw weer maagd en schoon zijn.” Wij wijden hierover even wat meer uit omdat de lezer anders de redenering van Zijne Koninklijke Hoogheid niet goed kan volgen.
De hemelse Freikörperkultur
Het is namelijk juist dit type details over Goddelijke toezeggingen voor het Hemelse bestaan die alle aandacht blijken te hebben van onze gespreksgenoot. Met een hartelijk ‘ontschuldigt u maaj’ introduceert hij zich en laat een van de begeleidende, witgeel gevleugelde jongedames een fles opentrekken, die hij ‘immer nog, dosenweise van onderen betrekt met dank aan voorbij vliegende oude KLM-kompanen’. Heel opmerkelijk is in eerste instantie vooral Bernhards schaarse kledij. Behalve een kalfsleren pilotenmuts en soldatenkistjes zonder veters draagt hij alleen een paar aan dunne schouderbandjes opgehangen heuptasjes in camouflageprint. Daaraan prijkt een kennelijk dagelijks verse anjer. “Ja, guck het je allemaal maar even aan, je kan hier je hele Glockenspiel vrijelijk in de bries laten bungelen, dat is dus wel al een Konzession die ook past omdat alle mannen hier eeuwigdurend 33 zijn”. ”Aber zo eine einzelne Konzession genügt an sich natuurlijk niet.”
Dan volgt dus de verhandeling over Mozes’ akkoord met hemelse condities die op cruciale punten achterblijven bij wat de Profeet op zijn beurt heeft weten binnen te slepen voor de hemelse Nachbaren. “Wij wonen hier wel vlak naast elkaar maar dit is Ungleichbehandlung, dit is völlig ungerecht. Ze zitten elkaar hier aan deze kant al een halve eeuwigheid duf aan te kijken en toe te zingen, maar het lijkt in niets op het abenteuerliche Freudenhaus van de buren. De onderhandelingen van Mozes moeten worden opengebroken, de himmlische Konditionen erneut bewertet, dat is dus mijn großes Anliegen.”
Sommige engelen roken weer
Helemaal rond is de Prins met zijn streven beslist nog niet, maar er is al wel een eerste aanzet. Hüfteschwingen, naaldhakken, lippenstift en nagellak, kleurspoelingen, tattoos en hongerdiëten zijn onder veel van de eeuwig 18jarige engelen nu al populair, sommigen roken en oefenen op een Duits accent. Die ontwikkeling bevalt kennelijk ook veel van de wat groter gebouwde 33jarige engelen die het idee van eindeloos veel eeuwige maagden ook wel aantrekt. En het getuigt natuurlijk van een ruime populariteit van Bernhards streven. Het zal de Schepper moeten bewegen tot een volgende logische aanpassing van Zijn plannen. Overigens gaat hier zelfs het verhaal dat de Hemelse Koningin zich kirrend Marlene laat noemen sinds Bernhard haar een koffertje uit Berlijn liet sturen waarvan ze niet eens wist dat daar zoiets van haar zou rondslingeren.
“Ach, weet u” zegt de Prins, “Ik ken mij ja uit met een beetje Weltfremdheit bij koninginnen. Dat gezeur over de onbevlekte ontvangenis zal ook straks vanzelf wel overgaan. Das macht dann später auch alles keinen Sinn mehr, das ist allenfals ewig her.” Bernhard verwacht intussen veel van de komst van de enkelkinderen. “Der Joenior doet veel ervaring op met woningsplitsingen, die kan hier straks de nodige Separees mit allem drum und dran einplanen. En die Schlauberger met zijn waterbeheer moet maar eens laten zien wat er mogelijk is met sauna’s, whirlpools en strandbaden met lichte golfslag.’
Kraambezoek in Bethlehem en de zoekgeraakte Mitgliedschaftskarte van het Maria-Legioen
Veel krediet heeft de Prins al meteen gewonnen met zijn footage van zijn kraambezoek destijds in Bethlehem. Hij heeft zichzelf herkend op een plaatje dat je hier nu overal ziet aangeplakt. ‘Damals wurden die Bilder ja noch gepinselt, etwas ungenau’. En ja, alle tijdbesef gaat hier natuurlijk ook verloren, zeker solange hier nichts abläuft als bloß Hosannagekwäle”.
Tijd voor afscheid. Bernhard heeft nog wel een verzoek: Als die biografen toch in mijn spullen neuzen, laat ze ook even uitkijken naar mijn Migliedschaftskarte van het Maria-Legioen. Die moet ook een heel laag nummer hebben. Sowas würde mir hier schon weiter helfen.‘ Bij deze dus het verzoek.
Febr’24
