Het is eind 2020 en het corona-virus heeft ons klem. Waar komt het vandaan, wie stuurt dit aan? Nul idee. Reden om het antwoord ‘Hogerop’ te zoeken, Jezus-nog an-toe. Die Zoon-van-God blijkt dit keer professioneel klaargestoomd te zijn voor een volgend ‘gesprek aan de hemelpoort’. Hoe kijkt Hij ertegenaan? Kan Hij hulp bieden of juist niet; weerhoudt het virus hem werkelijk van de ooit toegezegde nieuwe ‘vleeswording’ bij zijn ‘wederkomst’?
Lees het gespreksverslag.
Sint Peters public relations bureau
“Wees nou reëel, dat gaat echt niet gebeuren.” Samengevat is dat de reactie die uw auteur kreeg van ingewijden, toen hij zijn plan ontvouwde voor een nieuwe poging om bij de hemelpoort kort in gesprek te komen met de Gezonden Zoon Zelf. Twee millennia geleden moest Hij het bewijs leveren dat de dood wel degelijk overwinnelijk is mits maar geleefd wordt naar Goddelijk gebod.
Trouwe lezers zullen zich al eerdere pogingen herinneren om diezelfde Zoon te spreken. En ook dat die toen hopeloos mislukten. Sinds zijn ten hemelopname verloor Hij zich in kennelijk eeuwigdurend geëxperimenteer met injecties van wierook, mirre en soms ook geïnhaleerde gouddampen. Hij was niet voor enige rede vatbaar, zelfs niet voor smeekbeden van Zijn Goddelijke Vader. Dat uw auteur nu toch weer een poging waagde om na een voldoende overdosis insuline de hemelpoort tijdelijk te naderen voor een spannend Kerst-interview met de Goddelijke Zoon, dat was een pure gok, ingegeven door de overtuiging dat in de loop van 2020 zowat alles al op zijn kop had gestaan, waarom dan niet ook de hele gang van zaken in het hiernamaals?
Interviewtraining voor de Zoon van God
De gok bleek onverwacht juist. Toegegeven, zonder druk van St. Peters public-relations department was het misschien toch niet gelukt, maar Hij verscheen er dus uiteindelijk wel aan de Hemelpoort en kennelijk was er zelfs interviewtraining aan voorafgegaan.
“Waar haalt u eigenlijk uw wijsheid vandaan dat virussen een maaksel zouden zijn van God?”, zo stak Hij meteen al van wal, voordat uw auteur ook maar een vriendelijk inleidend praatje had kunnen houden. “Dacht u werkelijk dat Pa zoiets zou aansturen als het de kerkelijke eredienst zou terugdringen tot een soort publiekloos sportwedstrijdje? Dat Pa het risico zou nemen dat onze Pastoors hun schapenkudde bij koorts en kortademigheid zouden ontraden om de Heilige Hostie aan te pakken uit angst voor infectie van het zojuist vlees geworden Lichaam van Christus?” “Nou, lijkt u dat echt logisch, denkt u dat? De gotspe!”
Heel even moest uw auteur van dit onverwacht verdedigingsoffensief bekomen. Gelukkig schoot hem de uitgebreide verhandeling te binnen van een Vlaamse kloosterbroeder op Radio Maria over ‘de schepping der engelen’ die – zo wist die monnik – nog vooraf was gegaan aan het bijbelse scheppingsverhaal. De essentie van zijn verhaal was dat die engelen zo mogelijk nog meer naar gods gelijkenis waren geschapen dan later Adam en nog weer iets later de inderhaast vergeten Eva. Die hogere mate van Gods gelijkenis bij de schepping der engelen had akelige gevolgen: de later gevallen duivelse engelengroep bleek onbedoeld in staat om Gods plannen met de aardse mens te dwarsbomen. Zij beheersten nu immers ook deels goddelijke macht. Aldus die Vlaamse monnik en zijn katholieke versie van de ‘gebroken schepping’.
Schiepen de Gevallen Engelen soms het virus?
“Kan het dan zo wezen dat virussen en bacteriën inderdaad niet het product zijn van de schepping door Uw Goddelijke Vader maar getuigen van een ingreep van die Gevallen Engelen? Zou dat misschien zelfs kunnen via buitenaardse initiatieven, die zich onttrekken aan Hemelse waarneming?” zo reposteerde uw auteur verder doordenkend. “Dat Gods plan en Zijn beloften nu in het gedrang zijn door een vroege en destijds ondoordachte deling van Zijn Goddelijke Almacht?” “Hoe kijkt de hemelse leiding daar eigenlijk zelf tegenaan?”
Misschien was de Zoon stevig ingeprent om op dit soort vragen elk commentaar te mijden. Misschien ook sloeg Zijn Eigen Goddelijke Twijfel bij zulke harde tegensuggesties toe. Hoe dan ook koos Hij eerst nog wijselijk een zijpad. Of uw auteur wel wist wat de Russen tegenwoordig allemaal uitspoken en de Chinezen? Hoezeer biologische virussen en computervirussen uit eenzelfde koker stammen, wat of de GRU en Fancy Bear zoal verzinnen?
De Hemelse Hopeloosheid
Natuurlijk wist uw auteur dat ook allemaal niet. Maar de Hemelse Leiding kennelijk evenmin! Geleidelijk groeiden Gods Zoon en uw auteur daardoor in het gesprek naar elkaar toe. Hij maakte uiteindelijk zelfs gewag van een klimaat van Hemelse Hopeloosheid, kennelijk inmiddels een ingeburgerd begrip in Hemelse Kring. “Als ze maar niet denken dat ik onder deze omstandigheden nog weer een nieuwe Aardse Missie op mij zal nemen. Vorige keer lieten ze me al aardig in de steek en hebben ze de boel nog maar net weten te redden met een Wederopstanding. Dat maak ik niet nog een keer mee. Al helemaal niet zolang ze hier zelf niet weten wie die virussen aanstuurt en wat dat straks gaat doen met een Opnieuw Vleesgeworden Zoon.”
Wat uw auteur onvermijdelijk doet concluderen dat de Coronavrees inmiddels ook ten hemel is doorgedrongen. Wie actueel een Hemelse beloning verwacht maar dezer dagen door of vanwege Corona overlijdt, die zal voorlopig in Limbo moeten blijven, hemelse doorgang is vooralsnog versperd. Daar boven zowel als hier beneden wordt dan ook met spanning uitgekeken naar wat de grote pharmaceuten te bieden hebben. “Die zullen toch heus geen deal hebben met die Gevallen Engelen?” fluisterde de Goddelijke Zoon vragend achter opgehouden hand. Uw auteur heeft daar werkelijk geen idee van maar hij moest dringend aan zijn koekjes wilde hij nog heelhuids terug huiswaarts.
(dec’20)