Wie de staat klein wil houden en daartoe neo-liberale ideologieën omarmt, die besteedt het publieke bestel portie- en klusgewijs uit aan professionele ondernemers. Weliswaar hebben die meestal een winstoogmerk, maar het biedt allerlei handige voordelen. Niet-statelijke ondernemers werken efficiënter, ze verdienen er als hardwerkende burgers eerlijk geld mee en ze nemen de politiek de verantwoordelijkheid grotendeels uit handen. Hoewel, onder omstandigheden zetten ze zelfs het als hinderlijk ervaren parlementaire toezicht op efficiënte afstand. Dat laatste kan link uitpakken, al helemaal als het met hun professionaliteit bij nader inzien tegenvalt.
Zulke modernisering van het actuele overheidsfunctioneren beperkt zich – als je niet oplet – niet per se tot het ambtelijke staatsapparaat: de hele bijbehorende politieke entourage kan soms gaan mee-resoneren. Volksvertegenwoordigers en hun partijen maken dan van de nieuwe allianties zelf actief deel uit. In dat geval is het van belang dat zij hun eventuele winstvoordelen (bemiddelingskosten, partijdonaties en andere ‘smeerolie’) voor hun achterban en voor justitie verborgen houden.
We moeten samen scherp gaan opletten – als de journalistiek ons dat gunt – hoe de volgende overheidscrisis wordt gemanaged.
Vertraagde probleemsignalering van overheidswege
De ervaring leert dat overheden niet bepaald vooruit lopen op akelige ontwikkelingen. Vooral als er zich rampen aandienen, kan het zomaar gebeuren dat juist de overheid daar pas laat achter komt. Toen in de Eiffel verleden jaar op een avond alle romantisch kabbelende dorpsbeekjes in enkele uren transformeerden tot ongelooflijk woeste waterstromen, kwamen de voor hulpverlening eindverantwoordelijke bestuurders daar pas de volgende ochtend achter. Ze zaten niet tijdig bij de telefoon. Particuliere hulpverleners waren toen al uren in de weer om gezinnen en bejaarden te bevrijden uit hun netelige positie: te weinig lucht tussen meesleurend water en plafond. Ze verdronken bij de tientallen of raakten compleet zoek. Zelfs na een jaar is niet ieder weer aangesloten op een functionerende rioleringsbuis, nadat de oude samen met het straatdek was weggespoeld. In Wallonië verstrekken particuliere ‘Gutmenschen’ vandaag nog maaltijden in straten waar de overheid naar men zegt na meer dan een jaar nog moet beginnen met de hulpverlening.
Net zo min als de rest van de schepping is onze overheid niet volmaakt
Nee hoor, de overheid is lang niet altijd bij de pinken. Ze mag dan wel ‘van God gegeven’ zijn, maar dat geldt natuurlijk voor heel de schepping. En dat die schepping niet af was en is, dat is u intussen toch wel bekend? Ze moet alsnog worden vervolmaakt door u en ons, en net zo moet die van God gegeven overheid in noodgeval worden bijgestaan.
Op twee punten is hier nu de nieuwe schoolcatechismus van 1966 van belang, al zult u daar in uw naïeve heidendom niet meteen aan denken. De eerste en belangrijkste verandering in die catechismus is het antwoord op “Vraag 1: Waartoe zijn wij op aarde?” Het oude antwoord luidde: “Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor in de hemel te komen.” Naar de indruk van de Nederlandse bisschoppen was dit na-oorlogse antwoord bij nader inzien niet helemaal juist. Het juiste antwoord was (voortaan, af 1966): “Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor hier en in het hiernamaals gelukkig te zijn.” Cruciaal is het toegevoegde woordje “hier”.
Het bestaan der engelen in Nederland betwijfeld
Zeker zo belangrijk is vervolgens dat Paus Paulus VI het, na lezing van deze nieuwe catechismus, nodig vond om in een brief aan de toenmalige hoogste Nederlandse katholiek, de kardinaal Alfrink, te laten weten “dat engelen bestaan”. Kennelijk liet de nieuwe tekst dat dus ergens in het midden, maar na de pauselijke brief werd die tekst opmerkelijk genoeg niet bijgesteld. Je zou daaruit mogen concluderen dat naar het oordeel van het Nederlandse episcopaat engelen wellicht bestaan, maar dan toch eerder verderop in het Roomse buitenland, mogelijk toch niet in Nederland.
Samen, dus enerzijds wel nu al in het aardse bestaan met Gods instemming gelukkig willen worden en anderzijds twijfel over engelen in Nederland en dat alles dan tegen de achtergrond van een gebrekkige overheid die ons aller ondersteuning behoeft, dat geeft samen de noodzakelijke inkleuring voor de christelijke hulpverlening van particuliere amateurs richting overheid bij de aanpak van het COVID-19 virus. Overigens ook bij het aankopen van straaljagers en andere oude schandalen rond de overheid.
Internationaal-christelijke aankoop van mondkapjes
Op het moment dat die Nederlandse overheid tot het inzicht kwam dat het dragen van mondkapjes een belangrijke remedie zou kunnen zijn tegen de verspreiding van het Covid-19 virus, was de internationale markt voor zulke mondkapjes al volledig verstoord. Iedereen wilde ze, ze waren alleen aan de andere kant van de wereld in de maak en de prijs was plotsklaps torenhoog. Gelukkig: als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Die diende zich dan aan in de persoon van enkele jongelui met passie die bereid bleken om in een “Hulptroepen Alliantie” de niet tijdig attente overheid de noodzakelijke steun alsnog te bieden. Zij wisten de virusmaskertjes wel te vinden.
Opmerkelijk is nu dat de leider van die jongelui niet lang daarvoor al was aangezocht om het Christen Democratisch Appèl (CDA) te helpen bij het formuleren van een nieuw verkiezingsprogramma. Kennelijk dus iemand die bijzonder geschikt bevonden wordt om christelijke waarden om te zetten in een activiteitenprogramma dat de achterban richting stembiljet moest lokken.
Nu let op. Het is deze opmerkelijke combinatie van A. Christelijk politiek leiderschapstalent en B. marktkennis van de Chinese virusmaskertjes die bij nader inzien geen typisch Nederlands toeval blijkt. Zowel in de Duitse Bondsrepubliek als in Oostenrijk boden zich op datzelfde moment Christelijke politici aan als bemiddelaars bij de aankoop van Chinese mondkapjes ten dienste van de respectieve overheden. Het waren daarbij heus niet allemaal engelen en ze streefden hun geluk niet alleen na ‘in het hiernamaals’.
Kritische journalistiek gekoloniseerd door sportverslaggeving
Het waren allemaal vooraanstaande leden van Christelijke partijen die doorgaans niet per se bekend staan om hun onderling innige internationale banden of grens overstijgende uitwisseling van gemeenschappelijke politieke ideeën. Hoewel, ze komen elkaar wel tegen in Brussels-Europees verband en daar willen u en uw auteur nu natuurlijk meer van weten. Helaas, hier aangekomen laat ons het moderne journaille verder in de steek: we weten niet over de hoed en de rand van zulke Brusselse afstemming. Sinds de belangrijkste nieuwsmedia zowaar compleet zijn gekoloniseerd door domme en goedkope sportjournalistiek is diepgravend uitzoekwerk en intelligent speurneuzenwerk in de nieuwsmedia tot uitzondering verworden.
De rol van Europees-Christelijke gedachtenuitwisseling over mondkapjesdeals lijkt nergens beschreven of gerapporteerd, lijkt haast ieder journalistiek team, zelfs de juristenwereld te zijn ontgaan. En dat terwijl in alle gevallen intussen sprake is van nationale schandalen, van overheden die grote budgetten terugverlangen, van rechtszaken over en weer, in het buitenland zelfs van teruggetreden Christen-parlementariërs, sommige zelfs subiet uit hun partij gezet.
Versoepelde moraal maakt elitaire criminaliteit modern aanvaardbaar
Twintig miljoen euro persoonlijke winst, alleen al in Nederland, aards geluk alvast hier op aarde, top-sportauto’s in het verschiet en dat alles dankzij het verrichten van charitatief werk dat voorheen eigenlijk alleen van engelen werd verwacht …! De vernieuwing van de schoolcatechismus schiep er de ideologische ruimte voor. De opgebloeide sportjournalistiek ontnam er helaas het zicht op.
Nu Poetin intussen dreigt met Russische kernwapens kan het niet lang duren of er heerst wereldbreed een tekort aan jodiumtabletten. Enkele maanden geleden nog stelde de “Margriet” haar overwegend vrouwelijke lezers gerust met de mededeling “Er is in ons land centraal een noodvoorraad opgeslagen die meteen gebruikt kan worden bij een stralingsongeval, maar op dit moment is er volgens het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geen aanleiding om tabletten in huis te halen.” Hebben ze bij dat Ministerie soms weer die jongens van de Hulptroepen Alliantie ingeschakeld?
okt22
